Sarny rodzą się w drugiej połowie maja i na początku czerwca. Okres rui, czyli godowy, trwa od 15 lipca do 20 sierpnia, a samica jest gotowa do zalotów w tym czasie. W artykule dowiesz się wszystkiego co warto wiedzieć na ten temat.
Czym jest sezon okotów saren?
Okres rui, czyli godowy saren, trwa od 15 lipca do 20 sierpnia, kiedy samica jest gotowa do zalotów. Jest to czas, kiedy samce sarny wykazują intensywne zachowania zalotne, walcząc o swoje terytoria i próbując przyciągnąć uwagę samic. W tym okresie samice są w stanie zapłodnić i przejść do ciąży, która trwa około 10 miesięcy.
Jakie są szczegóły związane z okresem rui i zalotami?
- Okres rui odgrywa kluczową rolę w cyklu życia saren, umożliwiając im rozmnażanie się i utrzymanie populacji.
- Podczas okresu rui samce sarny wydają specyficzne dźwięki oraz oznaczają swoje terytoria zapachem, aby przyciągnąć samice.
- Zaloty samców polegają na różnych zachowaniach, takich jak pokazywanie siły poprzez stukanie kopytami, drapanie rogami o ziemię oraz wydawanie charakterystycznego dźwięku, nazywanego ryczeniem.
Ważne jest zrozumienie tych szczegółów, aby móc lepiej poznać rytm życia saren i chronić ich naturalne środowisko, a także cieszyć się obserwacją ich zachowań w trakcie sezonu okotów.
Jak długo trwa ciąża u saren?
Ciąża u saren trwa 10 miesięcy, ale przez pierwsze 4,5 miesiąca jest to ciąża utajniona. Samice sarn często udaje się ukryć fakt, że są w ciąży, co sprawia, że jest to trudne do zauważenia dla obserwatorów. Dopiero po pewnym czasie brzuch sarny zaczyna rosnąć, co jest jednym z pierwszych widocznych objawów ciąży.
W trakcie tych pierwszych 4,5 miesięcy ciąża utajniona pozwala na optymalne warunki rozwoju zarodka. Dopiero po tym czasie samica zaczyna w pełni prezentować swoją ciążę, a brzuch rośnie w szybkim tempie.
Narodziny saren następują wiosną, a nie zimą, ponieważ koźlętom byłoby trudno przetrwać w zimowych warunkach. W tym okresie dostęp do pożywienia jest o wiele łatwiejszy. Jednakże, sarny mogą wchodzić w okres rui i zalotów w późniejszym terminie.
Ciąża utajniona u saren
- Ciąża utajniona u saren trwa przez pierwsze 4,5 miesiąca.
- Podczas tego okresu samica sarny ukrywa swoją ciążę, a obserwatorzy mogą mieć trudności w jej rozpoznaniu.
- Brzuch samicy sarny zacznie rosnąć dopiero po tym czasie.
Kiedy rodzą się sarny?
Narodziny saren następują wiosną, a nie zimą, ponieważ koźlętom byłoby trudno przetrwać w zimowych warunkach. To właśnie w drugiej połowie maja i na początku czerwca sarny przychodzą na świat, kiedy pogoda jest cieplejsza, a środowisko bardziej sprzyjające dla ich przetrwania.
Liczba koźląt w miocie
Ta piękna i delikatna zwierzyna rodzi jedno lub dwa koźlęta, choć czasami zdarza się również miot trzy- lub czterokozłowy. Urodzenie więcej niż dwóch koźląt jest jednak rzadkością.
Ciąża utajniona
Ciąża u saren trwa 10 miesięcy, ale przez pierwsze 4,5 miesiąca jest to tajemnicza i utajniona ciąża. Ciężarna samica nie wykazuje zewnętrznych oznak ciąży, a dopiero w późniejszym okresie można zauważyć wzrost jej brzucha. To interesujące zachowanie natury, które zapewnia ochronę i bezpieczeństwo dla przyszłego potomstwa.
Narodziny wiosną
Choć wiele zwierząt rodzi się zimą, sarny wybierają wiosnę jako czas narodzin swoich młodych. To dla nich optymalny moment, gdyż koźlętom jest łatwiej przetrwać i adaptować się do nowych warunków życia. Wiosna to czas, gdy przyroda ożywa, a dostęp do pożywienia jest większy, co sprzyja zdrowemu rozwojowi saren.
Gdzie sarny preferują środowisko?
Sarny są gatunkiem zdolnym do zasiedlania różnych środowisk, ale preferują obszary zadrzewione i pola uprawne. Ich naturalne siedliska to tereny lesiste, gdzie rosną drzewa liściaste i iglaste, zapewniające im zarówno schronienie, jak i pokarm. Sarny preferują też tereny otwarte, takie jak łąki i pola uprawne, gdzie mogą znaleźć pożywienie w postaci traw, ziół i roślinności niskiej.
Niektóre cechy preferowanego środowiska saren to:
- Gęste zadrzewienie: Sarny czują się bezpieczniej w obszarach, gdzie mogą schować się wśród drzew i krzewów. Gęste zadrzewienie zapewnia im osłonę przed drapieżnikami i daje poczucie bezpieczeństwa.
- Pola uprawne: Sarny często odwiedzają pola uprawne, gdzie znajdują pożywienie w postaci roślinności niskiej. Niektóre gatunki roślin uprawnych, takie jak zboża i rośliny strączkowe, są szczególnie atrakcyjne dla saren.
- Różnorodność środowisk: Sarny preferują tereny, gdzie występuje różnorodność roślinności. Bogactwo gatunkowe zapewnia im różnorodność pokarmu i pozwala dostosować się do zmieniających się warunków środowiskowych.
Zadarnienia obszary zadrzewione i pola uprawne stanowią dla saren atrakcyjne siedlisko, które zapewnia im zarówno pożywienie, jak i odpowiednie warunki do rozwoju i rozmnażania.
Jakie zmysły posiadają sarny?
Sarny mają rozwinięty węch i słuch, choć wzrok nie jest ich silną stroną. Ich węch jest bardzo czuły i pomaga im w wykrywaniu zbliżających się zagrożeń oraz znajdowaniu pożywienia. Są w stanie wyczuć zapachy z dużej odległości i rozpoznać różne zapachy, takie jak zapach innych zwierząt czy roślin. Dzięki temu mogą uniknąć niebezpieczeństwa i zdobyć pożywienie w trudnych warunkach.
Podobnie jak węch, słuch jest jednym z kluczowych zmysłów saren. Mają bardzo dobrze rozwinięte uszy, które mogą obracać się w różnych kierunkach, pozwala im to na wyłapywanie odgłosów nawet z daleka. Słyszą wysokie dźwięki, których nie jesteśmy w stanie usłyszeć, co jest ważne zarówno w kwestii komunikacji między sobą, jak i w rozpoznawaniu potencjalnych niebezpieczeństw.
Wzrok nie jest najmocniejszym zmysłem saren, ale i tak pełni ważną rolę. Ich oczy są przystosowane do życia w zmieniających się warunkach oświetleniowych, co umożliwia im doskonałe widzenie zarówno w dzień, jak i w nocy. Mają duże źrenice, które potrafią zwężać się lub rozszerzać, umożliwiając dostosowanie widzenia do warunków oświetleniowych. Dzięki temu są w stanie spostrzec ruchy i wykryć zagrożenia.
Kiedy sarny żerują?
Sarny żerują o różnych porach dnia, ale główne fazy żerowania przypadają na wczesne godziny ranne, południe oraz wieczór i noc. To wtedy te delikatne zwierzęta wychodzą z ukrycia, aby poszukać pożywienia. Wczesne godziny poranne są szczególnie popularne wśród saren, ponieważ wtedy temperatura jest niższa, a środowisko jest jeszcze spokojne i ciche. Sarny wtedy mogą swobodnie żerować na polach uprawnych lub w lasach, niezakłócone przez innych zwierzęta.
W ciągu dnia, gdy temperatura rośnie i ludzka aktywność zwiększa się, sarny mają tendencję do odpoczynku i ukrywania się w zacienionych obszarach. Często spędzają czas w zadrzewionych terenach, gdzie mogą znaleźć schronienie i odpocząć. Jednak dla niektórych osobników żerowanie w południe może być także atrakcyjne, szczególnie jeśli jest dostęp do zielonych pastwisk lub młodej roślinności, która jest łatwo dostępna i bogata w składniki odżywcze.
Wieczory i noce to kolejny okres, w którym sarny wychodzą na żerowanie. W tym czasie otoczenie się uspokaja, a rośliny wydzielają intensywniejsze aromaty, które przyciągają sarny. Te nocne żerowiska mogą być bardziej ryzykowne dla saren, ale wiele z nich nauczyło się dostosować i korzystać z tej okazji do poszukiwania pożywienia. To również czas, gdy sarny mogą bezpieczniej poruszać się po terenach ludzkich, gdyż większość ludzi jest wówczas w domach.
Jakie szkody mogą wyrządzać sarny?
Sarny mogą wyrządzać szkody w gospodarce leśnej, jednak rozmiar tych szkód zależy od wielu czynników. W pierwszej kolejności, należy zwrócić uwagę na liczebność populacji saren oraz zagęszczenie ich występowania w danym obszarze. Im większa liczba saren, tym większe prawdopodobieństwo wystąpienia szkód.
Kolejnym czynnikiem wpływającym na rozmiar szkód jest dostępność pożywienia. Jeśli w danym obszarze występuje obfita roślinność, sarny mogą znaleźć wystarczającą ilość pokarmu i nie będą szukać go w miejscach, gdzie może powstać szkoda. Jednak w przypadku niedoboru naturalnego pożywienia, sarny mogą przekierować swoje żerowanie na uprawy, co skutkuje znacznymi stratami dla rolników.
Ważnym czynnikiem wpływającym na wielkość szkód jest także obecność naturalnych wrogów saren. Jeśli np. w danym rejonie występuje duża populacja wilków czy niedźwiedzi, sarny czują się bardziej zagrożone i będą unikać miejsc, gdzie mogą paść ofiarą tych drapieżników. W takim przypadku wielkość szkód może być znacząco zmniejszona.
