Biolodzy zasugerowali, że żyrafy komunikują się ze sobą, wydając w nocy brzęczenie na niskich częstotliwościach. Badania na ten temat opublikowano w czasopiśmie BMC Research Notes.

Żyrafy żyją w wysoce zorganizowanych społecznościach, w których inne ssaki nie mogłyby funkcjonować bez rozwiniętego systemu komunikacji akustycznej. Jednak naukowcy wcześniej nie słyszeli, żeby żyrafy kontaktowały się w ten sposób. Sądzono, że z powodu długiej szyi kopytnym trudno wydawać dźwięki, lub też że porozmawiają się one przy niskich częstotliwościach, nierejestrowanych przez ludzkie ucho.

Angela Stoger z Uniwersytetu w Wiedniu, przesłuchała około tysiąca godzin nagrań, wykonanych w trzech ogrodach zoologicznych w Europie i nie stwierdziła żadnych śladów komunikacji infradźwiękowej.

Stoger okryła jednak, że w nocy z zagonów z żyrafami dochodzi dziwny szum o częstotliwości 92 Hz, a przy wytężonym wysiłku ludzie są w stanie to usłyszeć. „Nucenie" zmienia się w czasie i zawiera bogaty zestaw nut.

Naukowcy nie wiedzą, czy żyrafy wykorzystują te dźwięki, aby komunikować się ze sobą, czy jest to analogia chrapania.

„Zwierzęta mogą nucić we śnie. Może jest to chrapanie, albo w taki sposób żyrafy nawiązują relacje w ciemnościach, gdy nie widzą się nawzajem. Nucąc zdawało się, że mówią: "Hej, jestem tutaj" – powiedziała Meredith Bashaw z Franklin & Marshall College (USA).

W najbliższej przyszłości badacze planują obserwacje żyraf, aby dowiedzieć się jakie jest znaczenie tych dźwięków, a także chcą poznać organizację życia w ich stadach.