Naukowcy z University of Exeter odkryli, że trzmiele dosłownie „zapamiętują” położenie kwiatów najbogatszych w nektar.

Wniosek ten dotyczy przede wszystkim dużych trzmieli, ponieważ mniejsi przedstawiciele rodzaju nie są tak wybredni w doborze kwiatów do zapylania. Z kolei duże trzmiele są wystarczająco wybredne przy wyborze kwiatów, co potwierdza fakt, że owady zapylające mają indywidualne „preferencje”.

Dlatego trzmiele wykonują tzw. „loty treningowe”, podczas których owady te nieustannie rozglądają się, aby przypomnieć sobie położenie kwiatu, który właśnie zapylili. Nawiasem mówiąc, te same loty wykonują pszczoły miodne.

Niedawne odkrycie naukowców z Uniwersytetu w Exeter wykazało, że „loty szkoleniowe” trzmieli mają swoje własne subtelności. Okazuje się, że zachowanie trzmieli podczas zapamiętywania położenia kwiatu zależy od wielkości owadów.

Naukowcy przeprowadzili eksperyment, podczas którego trzmiele zapylały sztuczne kwiaty zawierające różne stężenia roztworu sacharozy. Jak się okazało, im większy trzmiel, tym bardziej zmienia się jego zachowanie w zależności od obfitości sztucznego kwiatu z roztworem sacharozy. Z drugiej strony mali przedstawiciele trzmieli wykazywali taki sam wysiłek w zapamiętywaniu położenia kwiatów, niezależnie od tego, ile zawierały roztworu sacharozy.