Szczątki 2700-letniej świni potwierdzają teorię, że starożytni Izraelici jedli wieprzowinę, a biblijne tabu dotyczące tego zwierzęcia po raz pierwszy zaobserwowano dopiero w epoce Drugiej Świątyni.

Szczątki świni znaleziono w domu w Jerozolimie z okresu Pierwszej Świątyni. 2700-letnie pozostałości świni zostały zmiażdżone przez duże naczynia ceramiczne i zawaloną ścianę podczas wykopalisk w tak zwanym Mieście Dawida.

Zespół archeologów odpowiedzialny za odkrycie poinformował o swoim znalezisku w badaniu opublikowanym w czerwcowym wydaniu Near Eastern Archeology.

Znalezisko świni uzupełnia wcześniejsze badania pokazujące, że wieprzowina była od czasu do czasu w jadłospisie starożytnych Izraelitów i że biblijne tabu dotyczące tego oraz innych zakazanych pokarmów zaczęły być przestrzegane wieki później, podczas Drugiej Świątyni. Wiąże się to również z szerszymi pytaniami o to, kiedy powstała Biblia i kiedy narodził się judaizm, jaki znamy.

Czaszka zwierzęcia jednoznacznie identyfikuje go jako świnię domową, w przeciwieństwie do dzikiej świni, a jej obecność wskazuje, że świnie hodowano na żywność w stolicy starożytności.

Fakt, że szkielet został znaleziony nienaruszony, sugeruje, że ten konkretny prosiaczek, mający mniej niż siedem miesięcy, nie został zjedzony, ale zmarł przez przypadek, gdy budynek został zniszczony w pewnym momencie w VIII wieku p. n. e.