Rosyjscy i francuscy naukowcy zbadali, w jaki sposób jedno z białek wirusa brodawczaka, które sprzyja rozwojowi raka, oddziałuje z białkami ludzkimi. Naukowcy ustalili strukturę powstałego kompleksu i znaleźli sposób na jego zniszczenie. Wyniki pracy pomogą opracować podejście do leczenia zakażeń wirusem brodawczaka ludzkiego. Artykuł został opublikowany w czasopiśmie Nature Communications.

Naukowcy z Federalnego Centrum Badań Biotechnologii, Rosyjskiej Akademii Nauk i Uniwersytetu w Strasburgu, za pomocą krystalografii rentgenowskiej, zbadali kompleks utworzony przez różne izoformy ludzkiego białka 14-3-3 z białkiem E6 wirusa brodawczaka ludzkiego ( HPV). Na podstawie tych danych zbudowali dokładny model przestrzennej struktury powstającego kompleksu. Na przykładzie naturalnego związku fusicoccinum naukowcy wykazali eksperymentalnie, że połączenie to można zerwać lub odwrotnie. Świadczy to o możliwości tworzenia leków przeciwko HPV, których różnymi formami jest zakażonych nawet 90% populacji.

„Białka 14-3-3 znajdują się w większości ludzkich tkanek. Białka te występują w siedmiu odmianach (izoformach). Co ciekawe, izoformy 14-3-3 mają niezwykle podobną strukturę i właściwości. Naukowcy od lat próbują zrozumieć, dlaczego organizm potrzebuje kilku z tych podobnych białek. Wiedza na temat interakcji onkoproteiny E6 z tymi izoformami może zostać wykorzystana do opracowania terapii przeciwwirusowej ”- tlumaczy kierownik badań Nikołaj Słuczanko.

Dwa podtypy HPV są odpowiedzialne za 70% przypadków raka szyjki macicy, a wirus znacznie zwiększa ryzyko rozwoju innych nowotworów. Podczas infekcji jedno z białek wirusa, tj. E6, wiąże się z ludzkimi białkami z rodziny 14-3-3, które wpływają na podział komórki, aktywność genów, metabolizm, śmierć komórki i sygnalizację wewnątrzkomórkową. Dysfunkcja białek 14-3-3 może osłabiać obronę komórek przed wirusami i rakiem.

W toku badań naukowcy ustawili kolejno izoformy 14-3-3 w zmniejszającej się sile interakcji z onkoproteiną. Ten wzór zaobserwowano nie tylko w wiązaniu różnych wariantów E6, ale także w wiązaniu wielu innych białek partnerskich 14-3-3.

Prawdopodobnie różnorodność izoform białek 14-3-3 jest specyficzna dla każdej komórki i wiąże się ze specyfiką jej działania. Najprawdopodobniej jest to korygowane, gdy komórka dostosowuje się do zmieniających się warunków środowiskowych lub etapu cyklu życia.