Dzięki miniaturowym komputerom zaprojektowanym i zbudowanym przez Jednostkę Badań Ssaków Morskich Uniwersytetu St. Andrews naukowcy byli w stanie prześledzić pierwsze migracje młodych fok grenlandzkich z obszarów lęgowych w północno-wschodniej Kanadzie i na Morzu Grenlandzkim.

Naukowcy są przekonani, że małe foki nurkujące pod wodą po raz pierwszy mogą dostosować swoje zachowanie do lokalnych warunków środowiskowych. Odnotowano, że młode foki podróżowały około 3500 km na północ do Zatoki Baffina, północnej części Morza Barentsa i Oceanu Arktycznego. Podążały tymi samymi trasami migracji, które wcześniej widziano u dorosłych fok.

Urządzenia pokazały również dokładnie, jak zachowywały się młode, gdy zaczynały żerować. Naukowcy zauważyli, że w ciągu pierwszych 25 dni zachowanie wszystkich szczeniąt było podobne, co wskazuje na stopniowy rozwój umiejętności wstrzymywania oddechu i zagłębiania się. Jednak foki w Morzu Grenlandzkim wykonały następnie krótsze i płytsze nurkowania i były bardziej związane z lodem morskim niż zwierzęta oznaczone w Zatoce Świętego Wawrzyńca. Różnice te pozwalają naukowcom zakładać pewną elastyczność zwierząt w doborze pokarmu we wczesnym wieku.

Foki w Morzu Grenlandzkim są bardzo zależne od lodu morskiego Arktyki. Na nim rozmnażają się i zdobywają pożywienie. Może to narazić zwierzęta na stopniowe zmniejszanie się lodu morskiego spowodowane zmianami klimatu. Zanim foki harfowe osiągną wiek 10 - 12 dni, powinny być już samodzielne i żywić się bez matki, co oznacza, że konieczne jest odbycie pierwszych migracji w miarę pękania lodu. Zrozumienie zachowania fok zapewnia wgląd w to, jak te zwierzęta mogą przystosować się do Arktyki bez lodu. Badanie ukazało się w czasopiśmie Royal Society Open Science.