Naukowcy z USA i Niemiec zbadali mięśnie, które przyczepiają się od wewnątrz torebki głowy do złożonych oczu muszki owocowej. Odkryli, że skurcz tych dwóch mięśni, koordynowany przez mózg, pociąga siatkówkę i zmienia krzywiznę oczu muchy. Ten ruch, który jest odpowiednikiem ruchu gałek ocznych u kręgowców, uzupełnia rotację głowy i pomaga podążać za przedmiotami.

Oprócz skrzywienia oczu w kierunku obiektu naukowcy odkryli u much kompensacyjne ruchy siatkówki w przeciwnym kierunku, podobne do oczopląsu u ludzi. Są potrzebne, aby długotrwała fiksacja wzroku nie przeciążała receptorów wzrokowych. Badanie zostało opublikowane w Nature.

Głównym sposobem, w jaki owady skupiają wzrok na przedmiocie, jest odwracanie głowy. U ważek i modliszek kąt obrotu głowy często przekracza 180 stopni. Wiele owadów nie ma takich zdolności, a mimo to są w stanie naprawić oczy.

Każde ommatidium oka złożonego odpowiada za wycinek pola widzenia, a u Drosophila te obszary częściowo się pokrywają. Ponieważ fasetki złożonych oczu i soczewki w nich są mocno przylutowane do chitynowego egzoszkieletu, muchy nie powinny być w stanie poruszać oczami w zwykły sposób. Jednak jakość widzenia much jest znacznie lepsza niż oczekiwano. Wiadomo, że duże muchówki mają mięśnie, które przyczepiają się wewnętrznie do błony podstawnej złożonych oczu, ale ich znaczenie i funkcja u Drosophila są niejasne.

Naukowcy z Instytutów Rockefellera i Howarda Hughesa w Stanach Zjednoczonych oraz Niemieckiego Instytutu Neurobiologii Towarzystwa Maxa Plancka, kierowanego przez Gaby Maimon, zidentyfikowali głowę Drosophila i zbadali dwie grupy włókien mięśniowych, każda o średnicy kilkudziesięciu mikrometry.