Człowiek od dawna zrozumiał, jak bogata jest naturalna spiżarnia. Nasi przodkowie używali wszystkiego. Cóż, prawie wszystko. Niestety, niektóre sekrety zaginęły, inne są prawie zapomniane. Niewielu pamięta, że kiedyś zbierano także korę drzew. Tymczasem kora jest źródłem cennych pierwiastków śladowych. Musisz tylko wiedzieć, jak ją zebrać i jak z niej korzystać.

Zacznijmy od końca. To znaczy z procesu zbioru kory, bo ma kilka bardzo ważnych niuansów, które musisz znać, aby nie spowodować nieodwracalnych szkód w naturze (i także sobie). Kora zbierana jest w okresie kwiecień - maj, w zależności od warunków pogodowych.

W naszych czasach, kiedy nawet w maju słońce może przygrzać i śnieg padać z równym powodzeniem, ten moment należy monitorować niezależnie. Konieczne jest rozpoczęcie zbierania kory w momencie, gdy drzewa już się obudzą i zaczyna się okres aktywnego przepływu soków. Jest to okres, w którym pąki pęcznieją na drzewach, a liście zakwitają.

Zbiór kończy się przed całkowitym rozwinięciem młodych liści. Nie każde drzewo nadaje się do zbioru. Nie powinno być za młode, ale nie za stare. Idealny wiek to 6 - 8 lat, w zależności od gatunku. Z zwalonego drzewa można zbierać korę tylko wtedy, gdy upadło niedawno. Zanim zaczniesz zbierać, nadal upewnij się, że drzewo jest zdrowe.

Kora z głównego pnia nie nadaje się do zbioru. Chociaż bez wątpienia jest to wygodniejsze, ale usuwając korę z drzewa, pozbawiasz je naturalnej ochrony. Jeśli kiedykolwiek widziałeś drzewo gryzione przez łosia zimą, wiesz, że w końcu umiera. Nawet jeśli usuniesz tylko mały kawałek, odsłonięty obszar będzie podatny na różne pasożyty i choroby.

Doświadczeni ludzie wybierają tylko młode gałęzie. To jednak sprawia, że proces zbierania jest bardziej czasochłonny, ale na pomoc drzew będzie można liczyć za rok, za dwa i za dziesięć. W takim przypadku nie ma potrzeby wspinania się. Dolne gałęzie również nadają się do naszych celów. Kolejnym ważnym punktem jest narzędzie do cięcia gałęzi. Nóż musi być bardzo ostry i odpowiednio zdezynfekowany. Nie wolno ścinać gałęzi ani ciąć tępym nożem. Nierówne, niechlujne cięcie może stać się bramą dla wszelkiego rodzaju infekcji, które ostatecznie zniszczą drzewo.

Po odcięciu kory z zebranych gałęzi należy ją wysuszyć w dobrze wentylowanym miejscu. Aby to zrobić, musisz wybrać płaską powierzchnię (naturalną) i rozłożyć kawałki kory tak, aby leżały oddzielnie od siebie. Wskazane jest mieszanie kory co 2 - 3 dni, aby nie sprowokować pojawienia się pleśni lub pleśni. Aby ułatwić przechowywanie, kora jest kruszona. Jest jeszcze jeden niuans. Niektóre rośliny wykorzystują tylko zewnętrzną warstwę kory lub tylko wewnętrzną. W tym momencie zdecydowanie musisz uważać. Kora jest przechowywana w szczelnie zamkniętym pojemniku szklano - ceramicznym.

W przypadku brzozy używa się zarówno kory zewnętrznej (kora brzozy), jak i kory wewnętrznej (łyka). W tym przypadku zbieranie kory brzozy odbywa się naturalnie z centralnego pnia. I należy to zrobić ostrożnie, odcinając małe kawałki końcówką noża. I nie z jednego drzewa, jeśli planujesz zrobić poważny zapas, ale z kilku. Kora brzozy jest najczęściej stosowana w leczeniu wysypek skórnych. W tym celu należy nałożyć na uszkodzony obszar zarówno świeżą, jak i lekko nasączoną, czasami wysuszoną korę.

Jako dodatkową terapię chorób wątroby stosuje się również wywar z kory brzozy. Wewnętrzna kora jest używana w postaci wywarów i naparów. Ma szeroki zakres działań, tj. od profilaktyki chorób układu krążenia po leczenie przeziębień. Przygotowanie wywaru jest dość proste, bo to niespełna łyżeczka. Posiekaną brzozową korę lub łyko wlewa się do 200 ml (1 szklanki) przegotowanej wody i gotuje na wolnym ogniu przez 10 minut na małym ogniu. Następnie pozostawiono do ostygnięcia i przefiltrowuje. Akceptowane jest to w zależności od celów. Na przykład w przypadku chorób serca szklankę bulionu z kory brzozy pije się w trzech dawkach dziennie. Przy silnym kaszlu z ciepłym wywarkiem z łyka zaleca się płukanie gardła również trzy razy dziennie.

Kora osiki jest używana w taki sam sposób jak kora brzozowa na przeziębienia. Aby to zrobić, wywar (1 łyżeczka pokruszonej kory w szklance wrzącej wody; przefiltrować; przetrzymać jeden dzień). Potem wypijać łyżeczkę 3 razy dziennie. Bardzo skuteczne są również kąpiele z pokruszoną korą osiki. Na pewno pomaga to przy chorobach stawów.

Kora jesionowa jest polecana przez tradycyjnych uzdrowicieli jako lekarstwo na choroby układu oddechowego, którym towarzyszy kaszel czy zapalenie oskrzeli. Aby to zrobić, użyj wywaru - 1 łyżeczka. Na posiekaną korę wlewa się szklanką wrzącej wody, gotuje na wolnym ogniu przez kwadrans i podaje w infuzji przez 3 - 4 godziny. Powstały bulion pije się łyżką stołową przed obiadem i kolacją.

Dzięki garbnikom kora dębu jest niezbędna przy uszkodzeniach skóry. Aby to zrobić, napar (1 łyżka posiekanej kory zalać 1 szklanką wrzącej wody; przechować to przez 4 godziny). Specyfik stosuje się jako balsam. Namocz gazę lub inną naturalną tkaninę i nałóż na chory obszar. Wywar (1 łyżeczka na szklance wrzącej wody; gotować przez 1-2 minuty; ostudzić i stosować). Preparat polecany jest przy schorzeniach przewodu pokarmowego oraz jako tonik ogólny.

To tylko najpopularniejsze przepisy. Również do celów leczniczych zbiera się korę wierzby, która jest uważana za skuteczny środek na bóle mięśni i problemy ze stawami, a także ma właściwości przeciwgorączkowe.

Kora kaliny jest dobra dla niewiast. Ale kasztanowiec jest uważany jako niezbędny pomocnik z tak delikatnym problemem, jak hemoroidy. Należy jednak pamiętać, że naturalne dary należy zbierać mądrze i z szacunkiem dla darczyńców, a nie nadużywać. Wtedy naturalne magazyny otworzą się dla ciebie w przyszłym roku, za rok i za dziesięć lat.