Psy wąchają mocz w trawie. Najczęściej zdarza się to u niewykastrowanych samców, ale czasami inne psy mogą lizać różne ciekawe zapachy pozostawione przez inne czworonożne psy. Takiemu zachowaniu często towarzyszy drganie szczęki, a nawet obfite ślinienie. Skąd u zwierząt takie zachowanie i jak reagujemy, gdy pies liże mocz?

Zmysł węchu psa nie ogranicza się do nosa. Natura wyposażyła psy w narząd Jacobsona (lub narząd lemieszowo-nosowy), który służy do dokładnej analizy chemicznej zapachów. Znajduje się on w pysku psa, na podniebieniu. Ma kształt dwóch małych wybrzuszeń znajdujących się tuż za górnymi siekaczami zwierzęcia. Zapachy rozpuszczone w ślinie psa przenoszone są na niego językiem podczas charakterystycznego „machnięcia”. Z jego pomocą czworonogi są w stanie analizować wiele związków chemicznych, w tym feromonów, które są ważne w komunikacji tych zwierząt.

Mocz suk jest szczególnie interesujący dla wielu samców. Dzięki zawartym w nim feromonom niesie ze sobą wiele informacji. Po zapachu moczu pies może stwierdzić, czy jego towarzysz jest zestresowany, przestraszony, radosny, zabawny czy… gotowy do kopulacji. Do analizy tych feromonów niezbędny jest narząd Jacobsona. Jego użycie wymaga wylizania przez psa substancji testowej.

Jak zareagować, gdy pies liże mocz? Zbieranie zapachów językiem jest naturalne i nie powinno się psa przed tym powstrzymywać! Analiza zapachów odgrywa ważną rolę w przenoszeniu zapachów z czworonogów. Nasz pupil liżąc mocz nie zarazi się żadnymi chorobami od innego psa (z wyjątkiem leptospirozy, która rzadko występuje u zadbanych pupili). Tego naturalnego odruchu nie można nauczyć psa.

Nigdy też nie karz czworonożnego za to zachowanie! Jeśli uważasz, że lizanie moczu jest wyjątkowo obrzydliwe, możesz odwrócić uwagę psa od zapachu małym smakołykiem.